Met zorg voor jou geselecteerd: onze grondstoffen

De theeplant is een bladhoudende struik die, wanneer hij niet wordt gecultiveerd, tot vijf meter hoog kan worden. Sommige soorten, zoals de Assam-theeplant, kunnen zelfs 20 tot 25 meter hoog worden. De middel- tot donkergroene, gladde en glanzende bladeren zijn ovaal van vorm en lichtjes naar boven gebogen, de bloesems zijn wit met een felgele bloemkelk. De theestruik groeit zeer langzaam en compact en de bladeren worden doorgaans na drie tot vier jaar geoogst. Bij een goede verzorging kunnen theestruiken tot 100 jaar oud worden.

De theeplant gedijt bijzonder goed bij afwisselend koele temperaturen 's nachts en intense zonneschijn overdag. Hij heeft een voorkeur voor hooggebergtes met een subtropisch klimaat zoals je dit onder andere in Sri Lanka, India of zuidwestelijk Afrika vindt. Op plantages die vaak meerdere kilometers ver kunnen reiken, worden de theeplanten op hoogtes tussen 500 en 2500 meter aangeplant.

Traditioneel worden de verse, jonge bladeren van de theestruik en de bladknop geoogst (“two leaves and a bud”). Zij bepalen de smaak en de kwaliteit van de thee. De oogsttijd is afhankelijk van de klimatologische omstandigheden in de teeltregio, van de soort en van de hoogte waarop de plantage gelegen is. Idealiter kan thee van eenzelfde struik om de 10 tot 14 dagen geoogst worden: zolang duurt het tot de theestruik opnieuw jonge scheuten en bladeren heeft gekregen. Thee wordt meestal nog met de hand geoogst door ervaren plukkers. Het is daarbij echt belangrijk dat alleen de jonge, verse bladeren en knoppen geplukt worden, omdat de thee anders aan smaak zou verliezen.

Een complex proces
De thee-oogst en de verdere verwerking zijn voor een groot deel nog handenarbeid die veel ervaring vereist. Er zijn veel stappen nodig om groene theebladeren en -knoppen te verwerken tot een fijne, aromatische zwarte of groene thee. Wat veel mensen niet weten: groene en zwarte thee verschillen enkel door het al dan niet ontbreken van slechts één productiestap: de fermentatie.

Verflensen en fermentatie

Verse theebladeren zijn, zoals andere grondstoffen, niet lang houdbaar en moeten snel verwerkt worden. Om die reden worden ze na de oogst in fabrieken op grote oppervlakten uitgespreid en gedroogd. Dit proces wordt “verflensen” genoemd. De theebladeren verliezen bij dit proces ongeveer 60 tot 70 procent van hun vocht en worden zacht, waardoor ze geschikt zijn voor verdere verwerking. Daarna worden de theebladeren "gerold”: de oppervlakte van de bladeren wordt opengescheurd, waardoor de vloeistof in de bladeren in contact komt met de zuurstof in de lucht. Dit proces is gelijkaardig aan de gisting bij alcoholische dranken en wordt in het geval van thee fermentatie genoemd. In tegenstelling tot gisting, is bij fermentatie zuurstof nodig. De enzymen en andere stoffen in de bladcellen komen vrij bij het rollen en reageren bij contact met zuurstof. Zo ontstaan de typische aromastoffen.

Drogen en verhitten
De intensiteit van het rollen is beslissend voor de smaak van zwarte thee. Dit proces bepaalt de sterkte van het aroma. Na het gecontroleerde fermentatieproces worden de theebladeren meteen volledig gedroogd. Dit gebeurt meestal in grote droogovens. Het drogen zorgt ervoor dat de thee goed houdbaar is, getransporteerd kan worden en dat de bladeren hun karakteristieke kleur krijgen, die donkerbruin tot gitzwart kan zijn.

In het geval van groene thee worden de theebladeren niet gefermenteerd maar verhit of geroosterd. De theebladeren worden ongeveer 30 seconden verhit, de poriën sluiten zich en het chemische oxidatieproces wordt zo verhinderd. Deze zeer zachte behandeling van de theebladeren voorkomt de omzetting van de inhoudsstoffen in aroma's en bewaart vele componenten, waaronder catechines, vitaminen en andere voedingsstoffen. De bladeren blijven ook na het drogen nog groen, aangezien de fermentatie verhinderd werd.